Meðferð á tannlausu kjálkunum er erfið áskorun sem krefst nákvæmrar greiningar og meðferðaráætlunar til að ná fagurfræðilegum og hagnýtum árangri.Þessir sjúklingar, sérstaklega töfrandi kjálka, þjást af lélegri virkni og þar af leiðandi skorti á sjálfstrausti, oft kallaðir „tannlæknar“.Meðferðarmöguleikar fyrir tannkjálkann eru taldir upp í töflu 1 og geta annað hvort verið færanlegir eða fastir í eðli sínu.Þau eru allt frá færanlegum gervitennur til ígræddra gervitenna og fullfastrar ígræðslustuddar brúarvinnu (myndir 1-6).Þessum er venjulega haldið eftir eða studd af mörgum ígræðslum (venjulega 2-8 ígræðslur).Greiningarþættir. Meðferðarskipulag felur í sér mat á greiningarniðurstöðum, einkennum og kvörtunum sjúklings til að mæta virkni- og fagurfræðilegum væntingum sjúklingsins.Eftirfarandi þættir ættu að hafa í huga (Jivraj o.fl.): Inntökuþættir • Andlits- og varastuðningur: Vara- og andlitsstuðningur er veittur af lögun alveolar hryggjarins og útlínum leghálskórónu framtanna.Hægt er að nota greiningartæki til að gera mat með/án gómgervitennunnar á sínum stað (Mynd 7).Þetta er gert til að ákvarða hvort munnflans á færanlegum gervilim gæti þurft til að veita vör/andlitsstuðning.Í þeim tilfellum þar sem þörf er á að koma fyrir flans verður að gera það með færanlegum gervi sem gerir sjúklingum kleift að fjarlægja og þrífa tækið, eða að öðrum kosti, ef óskað er eftir föstum gervi, þá þyrfti sjúklingurinn að gangast undir umfangsmikla ígræðsluaðferðir.Á mynd 8, athugaðu fastu ígræðslubrúna sem var smíðuð af fyrri lækni sjúklings með stórum flans sem veitti varastuðning, en hún hafði engin aðgengileg svæði til að hreinsa með síðari fæðufestingu undir brúarverkinu.
Pósttími: Des-07-2022